ΑΦΙΕΡΩΜΑ: «Ταξιδεύντας στο χρόνο» Α.Μ.Σ. ΜΕΔΕΩΝ ΚΑΤΟΥΝΑΣ

Η Ποδοσφαιρική Ομάδα της Κατούνας δημιουργήθηκε το 1949 μετά τον εμφύλιο και και αγωνίσθηκε σε όλα σχεδόν τα γήπεδα της Αιτωλοακαρνανίας.

Θα έλεγε κανείς πως η ιστορία της Ποδοσφαιρικής ομάδας ΜΕΔΕΩΝ Κατούνας αντικατοπτρίζει την ιστορία του ποδοσφαίρου σε όλο το Ξηρόμερο και ίσως και στην Αιτωλοακαρνανία.

Η Μεδεών Κατούνας ιδρύθηκε πριν δημιουργηθεί η ΕΠΣΝΑιτωλοακαρνανιας

Σε γενικές γραμμές την ιστορική πορεία της ομάδας θα μπορούσαμε να τη χωρίσουμε σε τρεις περιόδους-σταθμούς.

Α)Η πρώτη περίοδος αρχίζει από την δημιουργία της το 1949 έως Αθλητική Ενωση Κατούνας (ΑΕΚ)και κατόπιν σαν Ακράτητος που κράτησε περίπου 15 χρόνια εως το 1964.

Το πρώτο σήμα

Β) Η δεύτερη περίοδος αρχίζει από το 1965 που επαναδραστηριοποιήθηκε ως Μεδεών Κατούνας (παίρνοντας την ονομασία της αρχαίας Μεδεών, αρχαία πόλη που τα ερείπια της σώζονται στην είσοδο του χωριού) έως το 1976 που σταμάτησε για ένα διάστημα την αγωνιστική της δραστηριότητα λόγω έλλειψης γηπέδου.

Γ) Η Τρίτη περίοδος αρχίζει από το 1979 έως σήμερα όπου απέκτησε δικό της γήπεδο.

Οι πρώτοι που έβαλαν νοερά τις πρώτες βάσεις για να ιδρυθεί η πρώτη ομάδα της Κατούνας ήταν οι:

ΠΟΥΡΝΑΡΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΓΕΡΟΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΜΠΑΙΖΑΝΗΣ ΝΕΟΚΛΗΣ,ΣΕΡΑΦΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ, ΚΟΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΣΒΕΣΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΟΥΤΙΒΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΠΑΛΑΓΙΩΡΓΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ, ΓΚΑΡΑΒΕΛΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ, ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΚΑΛΛΙΓΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΚΩΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ και πολλοί άλλοι.

Όλοι αυτοί άφησαν πίσω για τις επόμενες γενιές μια ιστορική ομάδα και μια φανέλα γεμάτη ιδρώτα. Η ομαδικότητα και η φιλία τα παλιότερα χρόνια ήταν καλύτερα δεμένες μεταξύ τους απ’ότι σήμερα. Ίσως γιατί οι άνθρωποι ζούσαν πιο κοντά, πιο ανθρώπινα, πιο απλά και ο ένας είχε πιο έντονα την ανάγκη του άλλου.

Τότε τα παιδιά της ομάδας ήταν ένας για όλους και όλοι για έναν.

Ο Κατουνιώτης ποδοσφαιριστής είχε όλα τα χαρακτηριστικά του Ξηρομερίτη ποδοσφαιριστή. Δηλαδή, όπως και ο χαρακτήρας του, ήταν μέσα στο γήπεδο φοβερά εγωιστής καθώς «δε σήκωνε μύγα στο σπαθί του» που λέμε. Σκληραγωγημένος από τη φύση του, με ψυχή, υπερήφανος, πεισματάρης, αλλά καθαρός και ασυμβίβαστος. Πάντα αγαθός, χωρίς πονηριά και χωρίς διπλωματία. Άνθρωπος που δε «στρίβει» εύκολα, που δεν σε «πουλάει» εύκολα, δεν κάνει «κολοτούμπα» και όταν τον πάρεις με το καλό, «του παίρνεις και το σώβρακο», κατά τη λαϊκή ρήση . Όλα αυτά τα αντίκριζες κι έβγαιναν από τους νέους μας μέσα στο γήπεδο.