Αναγκαστικό οδικό πέρασμα από την Αιτωλοακαρνανία για το νησί της Λευκάδας και δέκα μόλις χιλιόμετρα μακριά του. Με κρυμμένες ομορφιές, που για να γίνει κανείς κοινωνός τους θα πρέπει να λοξοδρομήσει από τον κεντρικό δρόμο.
Η λίμνη της Βουλκαριάς από τη μια μεριά και η θάλασσα από την άλλη. Τις ενώνει η διώρυγα της Κλεοπάτρας. Από το σημείο αυτό διέφυγε η καλλονή βασίλισσα της αρχαιότητας, παρατώντας στα κρύα της θάλασσας τον εραστή της και συνδιεκδικητή του απέραντου ρωμαϊκού κράτους, μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, Μάρκο Αντώνιο, όταν είδε τη πλάστιγγα να γέρνει υπέρ του Γάιου Οκτάβιου (του μετέπειτα αυτοκράτορα Αύγουστου ή Οκταβιανού) στη Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ.
Το χωριό κτίσθηκε το 1925 από πρόσφυγες του Πόντου. Η ιστορία λέει ότι μετακινήθηκαν από την Πέρδικα Θεσπρωτίας, όπου είχαν εγκατασταθεί αρχικά, γιατί δεν έβρισκαν τόπο βοσκής για τα γιδοπρόβατά τους. Βρήκαν άπλα στην περιοχή και ρίζωσαν.
Ληξιαρχικό βιβλίο το νεκροταφείο του χωριού: Κυριακίδης, Φούντογλου, Μαυρίδης, Ηλιάδης, Μουρατίδης, Κυρικλίδης, Οικονομίδης, Κωφίδης, Σαββουλίδης, Τρανουλίδης, Μυλωνίδης, Τσολακίδης, Κασσαπίδης, Τσιτουρίδης, Αναστασιάδης, Καρασαββίδης ενώ μεταξύ των οικογενειακών επιθέτων βρίσκονται -λογικό είναι μετά τόσες δεκαετίες- και αρκετά λευκαδίτικα.
Πολλά τα νεόκτιστα ή πλήρως ανακαινισμένα σπίτια στον οικισμό, ο οποίος διατηρεί όμως ακόμη ένα παλιό οικιστικό πυρήνα, ιδιαίτερα προς τη μεριά της ανοιχτής θάλασσας. Εντύπωση προκαλούν τα όμορφα διώροφα σπίτια, δίπλα σε παλιά προσφυγικά χαμόσπιτα.
Με μπαλκόνι, εξωτερική σκάλα και τα περισσότερα ανοίγματα στην επιμήκη πλευρά τους. Με ευρύχωρες αυλές απ΄ όπου δεν λείπουν τις περισσότερες φορές το πηγάδι (ή στέρνα) και ο φούρνος. Όλα βγαλμένα από το ίδιο σχέδιο. Μοιάζουν σαν μικροί πυργίσκοι με το δυσανάλογο ως προς τις άλλες διαστάσεις τους ύψος.
Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς κτίσθηκαν. Θα πρέπει όμως να έγινε σε μια εποχή που οι κάτοικοι απέκτησαν μια οικονομική ευμάρεια.
Προστάτης του χωριού ο Άγιος Νικόλαος. Μην τον μπερδεύεται όμως, πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο τον εν Βουνένοις, που έζησε περί τα τέλη του 9ου με αρχές του 10ου αιώνα στην Ανατολή. Γιορτάζει, και μαζί του το χωριό, στις 9 Μάη. Μια μεγάλη νεόκτιστη εκκλησία δεσπόζει στην ομώνυμη και επίσης μεγάλη πλατεία του χωριού, δίπλα από τα παλιό κοινοτικό γραφείο: Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας, Επαρχία Βόνιτσας, Κοινότητα Αγ. Νικολάου, γράφει η ταμπέλα στην πρόσοψη του κτιρίου.
Το γραφικό λιμανάκι του χωριού είναι γεμάτο με παλιά ξύλινα παραδοσιακά σκαριά: πριάρια, βάρκες και μικροκάικα.
Οι παραλίες του χωριού βρίσκονται λίγο πιο έξω από τον οικισμό. Η παραλία «Πευκάκια», στην άκρη ενός μικρού πευκοδάσους και η παραλία «Άγιος Ιωάννης» που είναι πολύ γνωστή για το άθλημα του Kite surfing.
){kind=link}
0 Σχόλια