Το παλιό εκκλησάκι στο β νεκροταφείο της Κωνωπίνας που δεν τελείωσε ποτέ και φυσικά δεν λειτούργησε ποτέ!

Μέσα στο ένα από τα δύο νεκροταφεία της Κωνωπίνας και στην ανατολική πλευρά του, υπάρχει ένα ερειπωμένο εκκλησάκι που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η κατασκευή του και φυσικά δεν λειτούργησε ποτέ!

Ο χρόνος αμείλικτος στάθηκε εχθρός του. Κισσοί φύτρωσαν ολόγυρά του και αγκάλιασαν στοργικά τους τοίχους του. Οι μόνοι του "σύντροφοι" στον χρόνο, είναι οι εκατοντάδες νεκροί που το συντροφεύουν μέρα νύχτα αγναντεύοντας παρέα τον Μπούμστο και τον (προσφάτως "βιασμένο" από τις ανεμογεννήτριες) περήφανο Περγαντή!

Σε μια παλιότερη επίσκεψή μου, μπόρεσα να διαβάσω με κόπο την παλιά επιγραφή η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αναφέρει μάλλον τον χορηγό του σαν " Κονσταντίνος Μπικηαρς" και σαν έτος κτήσης το 1915. Και το ωραίο είναι ακριβώς εδώ. Στην Κωνωπίνα υπάρχει το επίθετο "Μπεκιράκης", όμως όλοι οι Κωνωπινιώτες (χάριν της ντοπιολαλιάς), τους προσφωνούν σαν Μπικιαρακαίους ή τον καθένα από το σόι σαν "Μπικιάρ". 

Προφανώς, αυτός που πήρε την παραγγελία να σκαλίσει την επιγραφή, την σκάλισε όπως την άκουσε και όχι όπως ήταν το κανονικό επίθετο!

Το άλλο εκκλησάκι που στέκει μπροστά από την είσοδο και δυτικά του νεκροταφείου, είναι νεότερη κατασκευή.

Κάποιες από τις εικόνες που ακολουθούν είναι "παρμένες" πριν μερικά χρόνια (σε κάποιες φαίνεται και η επιγραφή) και κάποιες άλλες είναι τωρινές.

Το πρόσφατο εκκλησάκι των Άγίων Θεοδώρων